فراموشکاری

امروز گریه کردم ... بی خجالت و های های ... نه واسه حسرت ، نه واسه ی غم ... فقط به خاطر دلتنگی ... امروز روز مادره و من دلتنگ مادری شدم که تا بود نبودم ... و حالا که نیست ... فراموشکاری یکی از خاصیت های ما آدمهاست ... فراموش می کنیم که مرگ یه احتمال نیست ... یه حقیقته ! فراموش می کنیم عزیزانمون ممکنه 5 دقیقه ی دیگه ... نه ! چند ثانیه دیگه بیشتر پیش ما نباشن ... فراموش می کنیم چقدر همدیگه رو دوست داریم ... فراموش می کنیم ... اگه با این دید به اطرافیانمون نگاه کنیم که "شاید فردا نباشد ... " چقدر روابطمون قشنگ میشه ... با این نگاه می شه دورترین نزدیکانمون رو هم دوست داشته باشیم چه برسه به نزدیکترینهاشون رو ... بیاید فراموش نکینم ...