روشن بینی

چقدر احتمال می دیم که ما اشتباه کنیم ؟ چقدر احتمال می دیم دیگران درست بگن ؟ چقدر دریچه افکارمون رو برای ورود آگاهی های جدید باز می ذاریم ؟ چقدر روحیه ی آموزش پذیری داریم ؟ روشن بینی برای من یعنی یه شاید ، ممکنه ، ... پشت هر ورودی جدید به افکارم بذارم . یادمه روزگاری وقتی همسرم حرف میزد بدون تأمل رد می کردم ، حتی نمی شنیدم چون مطمئن بودم اشتباهه ! امروز روشن بینی به من می گه بعد از 99 حرف اشتباه باز هم احتمال 1 حرف درست هم وجود داره ! و همون یک حرف می تونه کل زندگی یک نفر رو عوض کنه ! امروز می دونم خدا از طریق آدما با من صحبت می کنه و اگه من عقل کل باشم و شنیدن رو فراموش کنم چطور می تونم صدای خدا رو بشنوم ؟ این روزها (با اینکه هنوز هم آقای همه چیز دان ، عقل کل و کار درستم !!!! ) ولی برای خودم هم احتمال خطا قائل می شم . به انتقادها گوش می دم و اونها رو توهین تلقی نمی کنم . پیشنهادها رو بیشتر دوست دارم و به هر کدوم مثل یک موقعیت جدید نگاه می کنم . شاید ... درست باشه !