آدمهای عادی

یه زمانی به همه ی آدمهای اطرافم می گفتم آدمهای عادی ... خودم رو با اونها مقایسه می کردم . امروز فهمیدم بین ما آدمهای عادی کمی وجود دارن ... آدمهای عادی کسانی هستند که طریقه ی انسانیت (همون مسیر آرامش ) رو طی می کنن ، موفق و شاد هستن ... اونها دارن مثل یک انسان از توانایی ها و داشته هاشون لذت می برن و باقی مردم ... غیر عادی هستن ! یه آدم عادی آرومه ، موفقه ، شاده ، قویه ، با ایمانه ، انسانه ... اونچه که ما رو از آدمهای عادی جدا می کنه پیروی کردن از صدای ذهنمونه ... پیروی از نواقص اخلاقیمون ... اشتباهات مکرر و تکرار اونهاست ... این روزها دارم به آدمهای عادی شبیه میشم و چقدر لذت بخشه . می خوام از داشته هام بگم ... از به دست آورده هایی که طی دو سال جمع کردم ... داشته هایی مثل روابط سالم ، آرامش ، ایمان ، سلامت روح و جسم ، توانایی کمک گرفتن وکمک کردن ، لبخند ، مراقبه ، دعا ، درک جدیدم از خدا ، صداقتم ، اعتبارم ، رشدم توی کار و زندگی ، دوستانی برای درد دل ، راهنما ، راه ، هدف ، امید ، پشتکار ، سلامت عقل ، ... و اگه بخوام بگم تا پایین صفحه خواهم نوشت ... اگه من تونستم ، تو هم می تونی ... دو سال چیز زیادی نیست ... و حیرت زده ام که دو سال بعد در چنین روزهایی چه خواهم نوشت و چه ها خواهم داشت ... خدایا شکرت بابت همه ی داشته هام ، بابت داده هایی که نعمتت هستن و نداده هایی که حکمتت ...