از تهی سرشار

از تهی سرشار ... جویبار لحظه ها جاری ... باز هم مراقبه ... مفهوم مراقبه ، دلمشغولی این روزهای من ( و مراقبه یعنی نداشتن دل مشغولی !!! ) ... این روزها بیشتر از فکر کردن باید تمرین کنم که فکر نکنم . باید از تهی بودن سرشار بشم ... وقتی فکری نباشه ، برچسب زدنی نباشه ، نگرانی نباشه ، گذشته و آینده ای نباشه ... یعنی جاری شدن روی رود لحظه هام ... این یعنی عشق ... عشقی عمیق به جهان ... و به خدایی که همه ی جهان خودشه ... چقدر سخته فکر نکردن ، چقدر سخته قضاوت نکردن ، چقدر سخته لحظه ها رو یکی یکی شکار کردن و زندگی کردن ، ولی تمرین کردنش ارزشش رو داره ... این تمرین باعث می شه بتونم لحظه هام رو دریابم . زندگیشون کنم . و تنها داشته ی همه ی ما همین لحظه هاست ... خدایا کمکم کن در رود لحظه ها جاری باشم ...