خدایا دوستت دارم

امروز 1001 روزه که به مسیر آرامشم پاگذاشتم ... شکست خورده و افسرده و داغون وارد شدم ... ورشکته ی مالی ، عاطفی ، روانی ، احساسی ، روحانی ... و هززززااااارررر روز گذشت و چه زود گذشت ... چقدر بالا پایین داشت ... ولی حاصلش "شکر گزاری " و "آرامش نسبی" شد ... خدایا ممنونم که نگذاشتی در بی خبری بمیرم خدایا ممنونم که با کسانی آشنام کردی که در مسیر تو حرکت می کنن خدایا ممنونم که نعمت آگاهی رو با درد شیرینش بهم عطا کردی خدایا ممنونم که امروز پس اندازی هر چند اندک دارم خدایا ممنونم که شروع به ادامه تحصیل کردم خدایا ممنونم که خونه و زندگی فقیرانه و کوچولوی خودم رو دارم خدایا ممنونم که بهترین دوستای عمرم رو دارم خدایا ممنونم که عشق رو باز به قلبم برگردوندی خدایا ممنونم که می تونم به بنده های دیگت که مثل من درب و داغونن کمک کنم تا به این مسیر بیان خدایا ممنونم که توی شغلم موفق ترم خدایا ممنونم که دارم یاد می گیرم با آدمها چطور رفتار کنم خدایا ممنونم که دیگه زیاد دنبال عامل خارجی واسه خوشبختی نمی گردم خدایا ممنونم که راهی قدر تمام عمرم برای رشد پیش پام گذاشتی خدایا ممنونم ... وااااای چقدر داشته طی هزار و یک روز ....