مراقبه و مشارکت
دوشنبه, ۷ مرداد ۱۳۹۲، ۰۵:۳۴ ق.ظ
چقدر به مراقبه و سکوت نیاز دارم ... 10 ساعت از روز کار می کنم و 14 ساعت باقیش مغزم داره کار میکنه ، در خواب و بیداری ... و حاصلش اینه عین آدمی شدم که برق گرفتش !!! هپلی و خواب آلود و آشفته ... علت چیه ؟!
باز هم بیماری ... اینکه ذهن بیمار من عاشق حفظ کردن افکار بحران زاست ... بلد نیست تعادل رو بین کار و زندگی حفظ کنه ... یادش میره که من برای زندگیم کار می کنم ، نه اینکه برای کارم زندگی کنم ...
و راه حل چقدر سادست : مراقبه ... بودن در لحظه ی حال ... دارم در راستاش تلاش می کنم ، با تایپ همین کلمات ، با لبخند زدن به زندگی ، با یه موسیقی ملایم ، با تغییر نوع تفکرم ...
حالا با این مشارکت حالم خوبه ... و چقدر معجزست این مشارکت .
۹۲/۰۵/۰۷