باورهای من ، افق دید من هستن

بچه ها کمی عذاب وجدان دارم که مدتیه از درکها و تجربه هام نمی نویسم ... بعد از آسیب دیدن دستم هم که بهانه دستم اومد ... اما علیزغم سخت بودن درک جدیدم رو درباره "باور" می نویسم ... باورهای ما افق دیدی هستن که داریم و ما معمولا فقط تا باورمون می تونیم برسیم ... اگه باور داری که کسی دوستت نداره ... پس کسی نمی تونه دوستت داشته باشه ، اگه باور داری که فوق دیپلم کارت رو راه میندازه هرگز بیشتر نخواهی رفت... و اگه مثل من باور داری که به هر جا و هرچه که بخوای می تونی برسی ... پس می تونی ... بهش فکر کردید ؟! زمانی باور داشتم که زندگی من همینه که هست ... پس به خدا اجازه نمی دادم در زندگیم کار کنه و کمکم کنه زندگیم رو تغییر بدم .... (اعتقاد دارم خداوند فقط تا جایی کمکم می کنه که خودم اجازه بدم ! ) ... و امروز که باور کردم که تغییر ممکنه ، زندگی من بقدر باورم بزرگ شد و هر روز تغییراتی رو درش با کمک نیروی برترم بوجود می آرم که قبلا حتی نمی تونستم بهش فکر کنم ... ساعت 2 صبحه ، دستم دردگرفت و تایپ کردن واسه منی که 300 حرف در دقیقه می زدم سخت شده ... قدر سلامتیتون رو بدونید ... دوستتون دارم ... اگه نامفهوم نوشتم بگید تا اصلاحش کنم ...