آشفتگی

چند هفته ی گذشته خیلی آشفته بودم ... حتی تا افسردگی هم پیش رفتم ... اما امروز من با گذشته فرق می کنه ... چند تا اقدام اورژانسی توی این شرایط انجام دادم ... و نتیجه خیلی خوب بود ... همین که دارم می نویسم یعنی خیلی بهترم ... اولیش : ابتکار عمل رو با بیان تمامی احساساتم برای راهنمام از دست بیماری در آوردم ... و پیام عشق و امید باز از کلام دوستان بهبودی و راهنما رو به قلبم سرازیر شد .  دومیش : نگاهی کردم به کارهایی که وقتی بسیار با انرژی بودم انجام می دادم - و انجام ندادنشون امروز باعث کاهش انرژیم شده - دیدم اون موقع من هر روز در جلسه حضور پیدا می کردم ، صحبت می کردم ، خدمت می کردم ، ارتباط برقرار می کردم و هر چه بیشتر عشق می دادم ... اون موقع به خاطر خدمت قید تنبلی رو می زدم ... پس دست به کار شدم ... شروع کردم و با تعهد شروع کردم به حضور توی جلسات . سومیش : نگاهی به ترسهام کردم ... دیدم در عین حال که غیر واقعی هستن و کاری جز ضعیف کردن من ندارن ، نشانه ی بزرگی از ضعف ایمان من هستن ... پس رو به خدای مهربون کردم و گفتم " خدا جونم ... اگه تو هستی پس ترس چرا ؟ ... " ...  ... و امروز خوشحالم ... واسم دعا کنید .