دیو درون من

امروز که بیدار شدم گویی چیزی در من زنده شده بود ... دیروز الهامی داشتم مبنی بر نوشتم (نه اینجا که روی کاغذ و در مورد خودم ) ، امروز اومدم و شروع کردم ... باز دریافتی داشتم از دیدن دفتر 9 سال پیشم که از آرزوهام گفته بودم ... و خصوصیات اخلاقی ای و رفتاری ای رو دیدم که هنوز 9 ساله با منه ، برای از بین بردنش کاری نکردم و باز دیدگاهی داشتم که آنچه من رو روی زمین قفل کرده همینهاست و دست بردم به قلم که بنویسم ...

نمایی از خودم دیدم که صدها کیلو آشغال بهم چسبیده و سالهاست دارم بدون اینکه بدونم حملشون می کنم ...

شروع کردم به نوشتن ازشون و اتفاق غریبی افتاد ... سردرد ... چشم درد ... بدن درد ... کمر درد ... کوفتگی ... و خواب آلودگی به حدی که الان مجبورم شرکت رو تعطیل کنم و لحظاتی بخوابم چون چشمام جایی رو نمی بینه ..

و ایمان آوردم کسی در من هست که کمر به نابودی ابدیتم بسته ... کسی که این سالها این پرده رو روی چشمهام کشیده ... کسی که به محض فکری برای تغییر شروع به مخالفتهای ذهنی ، پرت کردن حواس و اگه ناموفق باشه فعالیت رو جسمم می کنه ...

امروز می بینمت و چون توانی در مقابلت ندارم دست خداوند رو می گیرم و مقابلت می ایستم ...

امروز آدم دیگه ای میشم ...