۲۶مهر
دیشب به درکی جدید از دعا رسیدم که کمی باعث شرمندگیم شد ... چه زمانهایی دعا می کنیم ؟ چرا دعا می کنیم ؟
جوابم به این سوال زمانی این بود : موقع مشکلات دعا می کنم . دعا می کنم که مشکلم رو حل کنه ...
اما دیشب تکان شدیدی خوردم از جوابم ... دعا چیه ؟ مگه راه ارتباطی ما با خدای مهربونمون نیست ؟ چرا فقط وقت های خاص ؟ چرا وقت مشکلات ؟
و عجیب تر اونکه با خودخواهی لیستی از سفارشات بهش می دیم که این مشکل رو اینجور حل کن ، اون یکی رو اونجور ...
پس خواست و اراده ی خداوند چی میشه ؟
و جالبه که اونقدر مهربونه که خواسته و لیستمون رو خیلی وقتها اجابت می کنه (ولی نمی شنویم که بهمون می گه : بیا عزیزم این سفارشت ... عواقبش رو هم کنارش برات گذاشتم . )
این روزها فقط دو تا چیز ازش می خوام : اینکه از اراده و خواستش آگاهم کنه ، و کمکم کنه در مسیرش حرکت کنم ... چون می دونم در این صورت همیشه و هر چی برام بخواد جز خیر نیست ...