۱۱بهمن
روحش شاد ... اسمش نعمت بود ... و چه نعمتی بود در زندگی من ...
وقتی به زمین رسیدم ، چند وقتی بود که اینجا ساکن بود ولی کم کم وقت پروازش داشت می رسید و خودش می دونست ... تمام وجودش عشق بلاعوض بود ... از آموختم ... اولین کسی بود که تمام حرفهام رو شنید ... با صبوری ... و وقتی حرفهام تمام شد لبخند زد و گفت همین ؟ و دیدم "همین" ... من تشنه ی شنیده شدن بودم ... و حالا سیراب شده بودم ... آرام بودم ... همیشه خودش بود و کتابش و رادیوش ... چقدر تمیز و منظم زندگی می کرد ... چقدر دقیق و چقدر مهربان ... ازش آموختم ، صدها چیزی رو که امروز سعی می کنم با عملم به دیگران منتقل کنم ... زندگی من رو تغییر داد ... برام الگو بود ...
شما توی زندگی چند نفر مفید بودی ؟ برای چند نفر خاطره میشی ؟ چقدر فقط برای خدا کمک کردی ؟ بعد از رفتنمون چی باقی می مونه ؟
