جستجو
سه شنبه, ۲۷ دی ۱۳۹۰، ۰۶:۰۵ ق.ظ
گمشدهی همیشگی ما آرامشه ... آرامش می تونه جای خالیای که توی زندگی و وجودمون احساس می کنیم رو پر کنه ، آرامش می تونه لذت بخش ترین تجربه زندگی باشه ... تا اینجا که بدیهی به نظر می رسید . ولی چی می تونه آرامش رو به ما ببخشه ؟ جواب ممکنه لذت باشه ؟ ولی ما حتی لذت رو برای احساس آرامش می خوایم یعنی رابطه ی این دوتا برعکسه ! آرامش به آدم لذت میده . هر چه که توی بیرونمون گشتیم پیدا نکردیم ، هر که گشت پیدا نکرد ... چیزی که اون بیرون نیست رو نمی شه اون بیرون پیدا کرد ! پس آرامش کجاست ؟
ساده ترین چیزها گاهی ندیده گرفته می شن : آرامش یه احساس درونیه و تنها از درون ایجاد می شه ! آرامش به هیچ عامل خارجی وابسته نیست ! آرامش واقعی رو می شه در روحانیت (معنویت ، روح گرایی یا هر چیزی که اسمش رو می ذاری ) پیدا کرد .
وقتی طریق درست معنوی رو پیدا کنی و شروع به عمل کردن می کنی می تونی پولدار بشی ، پر قدرت بشی ، موفق بشی و شاد باشی ، آرام باشی ، عاشق باشی ... با انتخاب یه طریقه درست زندگی ، آرامش خودش به زندگی ات می آد ، از دردسر هایی که مردم شتابزده امروز دارن رها می شی ، عاشقانه فکر می کنی ، عاقلانه عمل می کنی ، زندگی ات سراسر لذت و موفقیت می شه ... فقط دیدگاهت رو تغییر می دی و در راستاش عمل می کنی ...
من یه طریقه زندگی واسه خودم دارم که به یه طریق معنوی ختم می شه ! یه طریق دوازده مرحله ای ...
۹۰/۱۰/۲۷