صداقت

صداقت بخشی از اصول روحانی بود که وارد زندگیم کردم . باورم نمی شد باری به این بزرگی از روی دوشم برداشته بشه . وقتی لازم نبود دروغ بگم ، لازم هم نبود استرس های کوچیک و بزرگ اضافه رو تحمل کنم ! کاری به همین سادگی باعث شد که تا امروز تمام تماسهای تلفنی ام رو جواب بدم و استرس نداشته باشم کی هست و چی می خواد چون توانایی "نه" گفتن هم به من اضافه شده ... وقتی صادق باشی لازم نیست بپیچونی ، لازم نیست کلی خجالت رو با خودت حمل کنی ... باور نکردنی بود ! گاهی نه گفتن یا راست گفتن درد داشت ولی ارزش حال خوب بعدش رو داشت . وقتی دوستی چیزی نامعقول ازم می خواد یا چیزی که از عهده من بر نمیاد فورا نه می گم و دلیلش رو منطقی توضیح می دم . وقتی اشتباهی ازم سر می زنه بهش اقرار می کنم و دیگه احتیاجی به توجیح نیست و ... اما !!! درس قشنگ دیگه ای که گرفتم این بود : در گذشته خیلی وقتها صداقت من همون حماقت بود . فکر می کردم صداقت یعنی همه جا و در هر شرایطی راست بگی ... امروز سعی می کنم یادم باشه همه چیز و همه جا گفتنی نیست . گاهی لازمه راستش رو نگفت ! در این شرایط چون از دروغ متنفرم ترجیح می دم چیزی نگم ولی راستش رو نگم ...