خویشتن پذیری

دیروز هم باز یک درس ... خویشتن پذیری . بهش فکر کنید ! چقدر خودمون رو اونطور که هستیم پذیرفتیم و دوست داریم ؟ چه مقدار از روزهامون صرف حسرت ، حسادت ، فکر به نداشته ها ، از دست داده ها ، به دست نیاورده ها ، مقایسه و ... می گذره ؟ آیا نصف اون زمان رو به دوست داشتن خودمون اختصاص می دیم ؟ یک حلقه ی گم شده از آرامشم ... فراموش کرده بودم که نباید اینقدر به خودم سخت بگیرم . من همینم ! دارم تلاش می کنم ، زندگی می کنم ، توی هر لحظه دارم سعی می کنم بهترین کار رو بکنم ... من یه لیست اندازه قدم دارم بابت شکر گزاری ... من داشته هایی دارم که خیلی ها حسرتش رو می خورن ... خدایا بابت الان ... همین الان الان ... بابت همین چیزی که هستم ازت سپاسگزارم . خدایا بابت همه داشته هام و نداشته هام ازت ممنونم . خدایا بابت اینکه هستم ، نفس می کشم و "زندگی می کنم " ازت ممنونم ...