چرا می نویسم ؟

امروز داشتم به این فکر می کردم که چرا می نویسم ... انگیزه ام رو به سه قسمت تقسیم کردم : اولیش :فراموشکارم ، درکی که امروز دارم و چیزی که امروز می نویسم می تونه برای روزهاییم استفاده بشه که یادم رفته کی ام و از کجا اومدم ... قشنگ ترش اینه که وقتی به درکهای سال گذشته ام از زندگی نگاه می کنم و با درک امروزم مقایسه می کنم شگفت زده می شم ، باعث می شه دوستایی که مسیر رو بعد از من شروع می کنن رو درک کنم ، باعث می شه به رشد خودم پی ببرم ، ایراد کارم رو بفهمم . دومیش : حس تأیید طلبیه که توی وجود همه آدمها وجود داره ، امروز برای خودم یه نقصه ، داشتن انتظار نتیجه ، نیاز به دیده شدن ، نیاز به خونده شدن ، نیاز به درک شدن ... امروز اونقدر مستقل و بیدار و روشنیده نیستم که بتونم برای خودم و خدای خودم زندگی کنم ، از تنهایی می ترسم و همراهانم باعث دلگرمی منن ، انگیزه ی ادامه راهم هستن ... سومیش که دلیل ادامه دادن نوشتن این وبلاگه : (چون خبری از خواننده و همراه نیست ) ... اینه که اگه فقط یکی از پست های این وبلاگ بتونه یه تغییر کوچیک توی زندگی یک نفر ایجاد کنه تمام تلاشم ارزش خودش رو پیدا می کنه . از ته دل از خدا می خوام خودش هر کس رو که نیاز داره به سمت مطالبم دعوت کنه ، و ازش می خوام مطالبی که می نویسم ارزشمند بشه ...