بازی جدی

دیروز توی مجله ی موفقیت مطلبی خوندم که چیزهایی رو به خاطرم آورد ... می گفت : اول بفهم که زندگی یه بازی بزرگه ، بعد خیلی جدی بازی کن ! و واقعا اگه بصورت یک بازی بهش نگاه کنیم و آدمهایی رو ببینیم که غرق در نقششون شدن و نمی تونن در بیان ... لبخندی رو لبهامون میشینه که می تونی مدتها رو لبهامون بمونه ! توی یه بازی به قواعدش عمل می کنیم ... تلاش می کنیم بهترین باشیم ... تلاش می کنیم برنده بشیم ... اما حرص نمی خوریم ، کنترل نمی کنیم ، در عین جدی بودن سخت نمی گیریم ... لذت می بریم . اینروزها وقتی دوستام با آشفتگی و در حالی که موهاشون سیخ شده و صورتشون سرخ شده و فکر می کنن آخر دنیاست برای کمک گرفتن پیشم میان (و تنها کمک من شاید همون گوش دادن و انرژی مثبتیه که می تونم بهشون هدیه کنم )  و لبخند و آرامش من رو می بینن که چطور مشکل عظیمشون ! با دو تا راه حل منطقی چقدر راحت قابل حله ! و نگرانی های وحشتناکشون چقدر پوچه و ترسهای کشنده و وحشتناکشون چقدر بیجاست ... تعجب می کنن ! اما اتفاقی که می افته اینه که اونا غرق بازی هستن ، و من که از بیرون بهش نگاه می کنن می دونم که موضوع اینقدر جدی و وحشتناک نیست ... و بخشی از بازی زندگیه ... اگه طبق قاعده عمل کنی طبق قاعده جواب می گیری ! وقتی غرق بازی میشم "صبر" رو یادمون میره ! و من توی این دو سالی که به زمین اومدم صبر رو به خوبی دارم تمرین می کنم و چه معجزه ایه این ابزار ... وقتی غرق بازی میشیم "عشق " رو یادمون میره ... وقتی غرق بازی میشم " لبخند " رو فراموش می کنیم ... وقتی غرق بازی میشیم "لذت بردن " رو از دست میدیم ...