دعای آرامش

به وبلاگم نگاهی انداختم ، دی ماه سال ۹۰ ... دعای آرامش ... نوشته هام سرسری و نپخته بود ، درکم هم نپخته بود ... شاید نیشخندی به نگاه و درک خودم زدم ... تصمیم گرفتن یکبار دیگه درباره ی دعای آرامش بنویسم تا شاید دی ماه آینده نگاهی به این هم بندازم و لبخندی بزنم حاکی از نپختگی اش ... دعای آرامش دعایی هست که درک و عمل بهش زندگی منو متحول کرده و هر جا نا آرامی و آشفتگی ای هست حاصل از بکار نگرفتنشه ... دعایی هست که معجزش قابل باور نیست ، اما معجزه در عمل کردن به اونه نه در خوندن خالیش ... " خداوندا ! آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم شهامتی که تغییر دهم آنچه را که می توانم و بینشی که تفاوت ایندو را بدانم خداوندا ! مرا درکی ده ، تا متوقع نباشم دنیا و هر که در آن است مطابق میل من رفتار کند ... "   اما مفهوم دعای آرامش شاید به ظاهر بسیار ساده باشه ... دلیلش هم اینه که دنیا بسیار ساده است و ماییم که به اون سخت می نگریم ... در مقابل مسائل دو حالت بیشتر وجود نداره : "می توانم تغییر دهم " و " نمی توانم تغییر دهم " ! و در این دو شرایط دو کار بیشتر نمی شه کرد " می پذیرم " و " تغییر می دم " ... هر وقت جای اینها رو عوضی گرفتم باعث از بین رفتن انرژی و خسارت شدم ... هر وقت برعکس عمل کردم شکست خوردم ... و برای تکرار نشدن این شکست ها به عقلانیت ، آگاهی ، آرامش و شاید مشورت نیاز دارم ... تا بتونم یا با آرامش بپذیرم و یا با شهامت تغییر بدم ... بخش آخر دعا که معمولا ذکر نمی شه منو به دست برداشتن از توقع اضافی فرا می خونه ... جایی گفته بودم توقعات من بذر رنجش های من هستن ... وقتی توقع اضافی نداشته باشم ، رنجشی به دل نمی گیرم ... حالا زندگی رو با بکارگیری این دعا تصور کنید .