مشکلات

از وقتی به زمین اومدم زندگی خیلی خیلی آرومتر و بی استرس تری رو سپری می کنم ! آیا این به این معنیه که چون الگوهای رفتاری من عوض شده همه ی مشکلات پا به فرار گذاشتن ؟! نه !!! توی این سالها مشکلاتی رو تجربه کردم که توی 29 سال قبل هرگز چنین اتفاقاتی برام نیافتاده بود ... حتی توی یک روز دیدم کار و خونه و خانوادم رو یکجا ندارم ! همه رفتن یه شهر دیگه ! و من موندم و ... هیچی ! به همین سادگی ! اما چه اتفاقی افتاده که هنوز آرامش در زندگیم موج میزنه ؟! اتفاق اول اینه که با تغییر الگوهای رفتاری نیمی از خطرات و اعصاب خوردی ها و مشکلات رو برای خودم به وجود نمیارم : وقتی با عقل تصمیم می گیرم و از اصول روحانی مثل صداقت ، مشورت ، امید ، ایمان ، شهامت و ... استفاده می کنم و سعی می کنم در همه جای زندگیم از عقل هم استفاده کنم خطرات و مشکلات به خودی خود کم میشن ... مشکلات و استرسی که به خاطر دروغ ، رودربایستی ، خطرهای احمقانه ، اشتباهات تکراری و ... برام به وجود میومد از زندگیم رخت بست و رفت ... اما در نیمی از مشکلات نقشی نداشتم و روال عادی زندگی وجود داشتن اونهاست (که اگه اونا نباشن زندگی بیرنگ و یکنواخت میشه و فرصتهای رشد کمتری برامون بوجود میاد ) ... اگه اونها از بین نرفتن پس چطور شد که من آرام شدم ؟! ماجرا تغییر نگاهم بود ... تغییر برخوردم با مشکلات بود ... دیگه فرار نمی کنم ! دیگه قایم نمی شم ! پشتیبانی خدا بخش بزرگی از نگاه من به مشکلاته ... اینکه می دونم اگه کار درست رو انجام بدم ، نتیجه هر چی که باشه خیره ! امید و صبر به من کمک می کنه که فورا انتظار نداشته باشم همه چیز حل بشه و می دونم که زمان خیلی چیزها رو درست می کنه ... مشکلات همون مشکلاتن ... مردم همون مردمن ... نگاه منه که عوض شده ...