الگوی غلط ، نتیجه ی غلط

می خواستم یه مطلب پر انرژی و قشنگ بنویسم که دوستی وارد شرکت شد ... باورم نمی شد ... اوضاع و سر و وضعش عین کارتن خوابها شده بود !!! و این دوست کسی بود که چندین سال باهاش زندگی کرده بودم ... تمام وجودش پر از انرژی منفی ، سرخوردگی ، دیوانگی و ... بود . تمام انرژیم رو گرفت . چطور یه آدم میتونه خودش رو نابود کنه ؟! کار سختی نیست ... یک بار این کار رو با خودم کردم ... ولی حضور این دوست برام درس بود ... چی اونو تا اینجا کشوند ؟ رفتارش ... سالها سعی کردم بهش کمک کنم ، هر بار فقط حرفهای خودش رو می زد و بعید میدونم توی 5 سالی که باهاش رفاقت کردم یک بار هم حرفهام رو شنید ... ("نداشتن گوش شنوا" ) ... همیشه کار خودش رو می کرد و به عواقبش هم فکر نمی کرد ("خودمحوری و خودرأیی ) ، واقعیت ها رو نمی دید و تو دنیای خودش با قوانین خودش زندگی می کرد (" دید تونلی و خیالبافی ") ، هیچوقت تغییر نمی کرد ("مقاومت در مقابل تغییر" ) ... تو کارهاش عقل جایی نداشت و همیشه با احساسش تصمیم می گرفت ("عدم استفاده از عقل ") ، هرگز دوستان درستی انتخاب نمی کرد ("روابط اشتباه " ) و اگه بخوام بگم یک تومار ازش درمیاد ... (و حقیقت اینه که من هم همین مسیر رو قبلا پیمودم پس باهاش احساس همدردی می کنم ، جز جایی که در مقابل تغییر ایستادگی می کنه و از چیزی که هست راضیه ) ... با این رفتارها خانوادش طردش کردن ، یه ازدواج ناموفق داشت ، بر اثر یه اشتباه زندانی شد ، کارش رو از دست داد و دوستانش رو ... و الان ... این اتفاق برای هر کدوم از ما میتونه با انتخاب الگوهای بالا بیافته (و هرگز فکر نکنیم من فرق می کنم !!! ) و مهم انتخاب ماست ... چه زندگی ای رو انتخاب می کنیم .