احساس

احساس این روزهام " شکرگزاریه " ... احساساتی رو تجربه می کنم که گفتنی نیست ، تجربه کردنیه ... اینکه خدایی که روزگاری میلیونها کیلومتر بالاتر از من بود امروز دست نوازشش روی سرمه ... دست گرمش رو بارها در طول روز روی شونه هام احساس می کنم ...  اینکه مثل یک دوست کنارمه ... اینکه کمک خواستن ازش بگیر نگیر نداره ... همیشه کمکم می کنه ... زندگی این روزهای من پر از معجزست (و همیشه بوده ... این روزها چشمم برای دیدنشون باز شده ) . اتفاقای عجیب برام دیگه عجیب نیست ، چون تو جهانی که خدایی به این قدرت و خوبی داره اتفاق عجیب معنی نداره ... مغز معیوب و بسته ی من از درک اونها عاجزه ... این روزها دوستانی دارم که عاشقانه دوستشون دارم ، عشقی بی تملک ، بی حسادت ، بی انتظار ، ... این روزها لذتهایی رو تجربه می کنم که بسیاری از درکش عاجزن : خدمت ، عشق ، کمک ، صداقت ، رک بودن ، سادگی ، شهامت ، ... این روزها مغزم ساکت تره ، دلم راضی تره ، قلبم هم با اشتیاق تر می زنه ... این روزها دارم زندگی کردن رو تجربه می کنم ... زندگی رو زندگی می کنم ... این روزها ترجیح می دم جای یاد دادن و سعی در تغییر دیگران اگه خواست خدا بود  فقط کمک کنم ... هل ندم ، دستگیر باشم ... این روزها سعی می کنم خودم رو تغییر بدم ... دنبال نشانه هایی بگردم که خداوند سر راهم قرار داده ... این روزها می دونم که هیچی نمی دونم ... می دونم که به تنهایی نمی تونم ... این روزها دیگه تنها نیستم ... هیچکس تنها نیست ...