اعتماد به خداوند

چقدر به خداوند اعتماد داریم ؟ آیا حاضریم از لذت های آنی بگذریم و ایمان داشته باشیم که خداوند جای خالی اونها رو برامون پر می کنه ؟ آیا فکر می کنیم هنوز می تونیم یه کم خسارت زدن و رفتار دیوانه وار و اشتباهمون رو برای کسب لذت حفظ کنیم ؟ پس خداوند و مسیرش آرامشمون چی ؟ بارها گفتم مسیری که درش قدم گذاشتم هنوز بعد از بیش از دو سال لذتی رو ازم نگرفته ... گاهی لذتی رو ترک کردم چون با عقاید ، ارزشهای جدید و اصولم (و البته خواست خداوند ) مغایر بود ... ولی اونقدر لذت و آرامش و اتفاقات زیبا جایگزینش شد که ایمانم محکمتر شد ... برای بدست آوردن آرامش و لذت های ماندگار و جدید باید بهاش رو بپردازم ... من به خدای مهربونم ایمان دارم که به من قدرت تحمل دردهای جدید رو می ده ... دردی که با کنار گذاشتن یه لذت مدتی تحمل می کنم و صبر بهم می ده و ایمان دارم که بعد از مدتی بیشترش رو بهم پس می ده ... مثل همیشه آنچه که گفتم جملات زیبا و حرف نبود ... تجربه کردم ... و چقدر زیباست اعتماد کردن به خدای مهربونی که این روزها زندگیم رو پر از هدایای زیبا کرده ... خدایا دوستت دارم ...