شروع

قبل از اینکه بحث بیماری و دوازده قدم رو بطور جدی شروع کنیم بهتری یک سری چارچوب و قواعد واسه خودمون بذاریم تا از بحث اصلی دور نشیم و محیط آروم و دوستانمون حفظ بشه .  اول اینکه فراموش نکنید ، هر آنچه که من می گم درک شخصی منه ... معنیش لزوما درست بودنش نیست ، در عین حال داره واسه من کار می کنه و زندگی من رو آروم کرده ، احتمال منطقیش زیاده که برای شما هم کار کنه . دوم ، هدف این وبلاگ اظهار فضل و دانش من نیست ، بلکه در میان گذاشتن آنچیزی است که دارم . سوم ، ما همدیگه رو نصیحت و ارشاد نمی کنیم ، حتی زور نمی زنیم همدیگه یا نظرات همدیگه رو عوض کنیم ، شاید گاهی در مورد مبحثی بحث کنیم ولی انگیزش فقط افزایش آگاهیمونه نه ثابت کردن چیزی به کسی . چهارم ، اگه دقت کرده باشید اینجا از هر گونه بحث سیاسی ، مذهبی ، اجتماعی ، علمی و روانشناسی اجتناب می کنم . علتش اینه که اینجا وبلاگی تخصصی نیست ، من هم توی هیچکدوم از رشته های فوق متخصص نیستم ، پس چرا باید بحث تخصصی رو جایگزین تجربیات عملیمون بکنیم ... بیاید انقدر علمی نگاه نکنیم ، برای هر چیزی دنبال مدارک و مستندات مشهود و طبقه بندی شده و روال عادی نباشید (و این تسلیم و  روال اوایل مسیر لازمه تا وقتی که آگاهی اونقدر رشد کنه که درک شخصی ما نیازی به دلیل نداشته باشه و قلبمون و تجربه ی شخصیمون دلیل گفته هامون بشه ! )  پنجم : عالم بی عمل به چه ماند ؟ به زنبور ... بی عسل . این وبلاگ و یه میلیارد وبلاگ و کتاب و استاد دیگه نمی تونن کوچکترین تغییری در زندگیمون ایجاد کنن تا شروع به عمل کردن به دانسته هامون نکنیم . ششم ... اگه بخوام بگم کلی دیگه چیز هست که وجدان کاریم درد گرفته و باید برم سر کارم . دوستتون دارم .