امید

"هستی مانند حالت درونی مان با ما برخورد می کند ، خوشبختی یعنی آگاه باشیم  احساسات درونی و سطح رضایت درونیمان را ارتقا دهیم " امروز هدفم از نوشتن دادن پیام امید به دوستانم (خصوصا بچه های دانشجو که عموما نا امید ، درس نخونده و حیران و نا امید و تحت استرسن !!! ) بود . دوست خوبم ، در شرایط سخت ، شرایط خیلی سخت ... یک جمله همیشه کمکم کرده : "یا خدایی هست ، یا خدایی نیست ... " اگه خدایی هست و من تو قلبم دارمش علیرغم همه ی اتفاقات خوشایند و ناخوشایند پس چیزی کم ندارم ... در این شرایط سخت با خودم دعای آرامش رو تکرار می کنم " خداوندا ! آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم ، شهامتی که تغییر دهم آنچه را که می توانم و بینشی که تفاوت این دو را بدانم " ... و در آخر ... در شرایطی که بر اثر کم کاری و اشتباهات خودم به وقوع پیوسته ... آیا سرزنش فایده ای داره ؟ بر اثر این اشتباه آیا می میرم (چون ظاهرا فقط مرگه که چاره نداره و اگه با این اشتباه نمیرم یعنی از همین الان شروع می کنم و  باقی عمرم رو فرصت دارم برای رشد و تغییر و جبران ) ... من بهترش رو بدست میارم ! اگه امروز تصمیم بگیریم که 30 سال دیگه رو کره ی ماه فرود بیایم به خدا می تونیم ... (توقعات باید واقع بینانه باشه ... ) زندگی فرصت رشد و تغییری بیشتر نیست ... هیچکس از یه نمره ی پایین نمرده ولی ما (برای بودن در مسیر آرامش ) محکومیم که بهترین باشیم ، ما باید بهترین دانشجو ، بهترین کارمند ، بهترین همسر ، بهترین ... باشیم و از زندگیم لذت ببریم ... پس اگه امتحانی پیش رو داری بهترین سعی و بیشترین کوششت رو بکن ... اگه شد ، لطف خدا بوده ، اگه نشد ، فرصتی برای بهتر بودن و بهتر خوندن و درک کردن... امید یعنی اینکه خدایی دارم که اگه کار درست رو انجام بدم حامیمه ... دیگه نگرانی چه معنی ای داره ؟ سرزنش هرگز فایده ای نداره ، پس خودت رو سرزنش نکن بخاطر اشتباهی که کردی ( اشتباهات ما فرصتی هستن برای رشد ولی تکرار اشتباه اونم آگاهانست که اشتباه واقعیه ... ) پس از امروز تصمیم می گیرم تکرار اشتباه نکنم ... امروز تصمیم می گیرم بهترین باشم ... با کارکرد قدمها درصد خطاهای آگاهانمون اونقدر کم میشه که نگو ! قدمها بمون کمک می کنن که بفهمیم چرا درس نمی خونیم ، چرا حسرت می خوریم ، چرا خودمونو سرزنش می کنیم ، ... و چه کنیم . پس بزن دس قشنگه رو ... برو شروع کن با انرژی و روحیه یک روز یک روز زندگی کن ... شاد باشیم چون به قول حافظ چو غمش را نتوان یافت مگر در دل شاد / ما به امید غمش خاطر شادی طلبیم ...