داشته ها

یکی از عادتهای ما فراموشکاریه ... بدیهی ترین چیزها رو فراموش می کنیم ... گاهی فراموش می کنیم سلامت چقدر ارزشمنده و هی سر خدا غر می زنیم که چرا فلان چیز رو ندارم و چرا فلان چیز رو ندارم ولی وای به روزی که یه درد کوچیک سایه ی ترس رو روی زندگیمون پهن کنه ... چرا واسه همه چیز ملاک مادی میذاریم ... چرا اینا رو بی مقدمه گفتم ؟! چون بعضی ها هستن که یکی از بزرگترین داشته هاشون رو فراموش کردن : "مادر" ... چون امروز روز مادره ... و من دلم مادرم رو می خواد ... و دیگه نیست ... و با خودم می گم وقتی که بود هرگز براش نتونستم کاری در شأنش بکنم ... چرا عقلم نرسید که براش گل بخرم ... اصلا یادم نمیاد که وقتی بود براش چیکار کردم ... زمانی که داشتم روابط رو کار می کردم یکی از عجیب ترین عشق هایی که شناختم و واقعی ترینشون عشق مادر بود به فرزند ... عشق بلاعوض ، عشق بدون چشم داشت ، عشقی که یک طرفه و دو طرفه نداره ، عشقی که تحت هر شرایطی پابرجاست ، عشقی که ... خودتون فکر کنید ... چرا تا وقتی عزیزانمون کنارمون هستن قدرشون رو نمی دونیم ؟!  اینا رو که خوندی وقتشه جو گیر بشی !!! اگه مامانتون نزدیکه زودی دس به کار شید ... اگه مثل من مامانتون توی بهشته ... اونچه که اون دوست داشت باشید ...