جلسات

می دونم بعضی از دوستان به جلسات دسترسی ندارن یا در گروهی عضو نیستن ... ولی در مورد تجربم در مورد شرکت در جلسات می نویسم : دیروز داشتم یه تراز از آشفتگی های این روزهام می گرفتم ... عامل بزرگی که باعث آشفتگیم شده بود ، کم کردن حضورم در جلسات بود ! روش شرکت من در جلسات که به شدت در رشد و آرامشم موثر بود اینطور بود : یک سال اول تمام جلسات ، 90 دقیقه حضور داشتم ، خدمت هم داشتم ... سال دوم تمام جلسات رو شرکت می کردم ولی نیم ساعت اول جلسه رو بخاطر کارم نمی رسیدم و خدمت هم نداشتم ... سال سوم هفته ای 5 جلسه 60 دقیقه ای ، دو روز استراحت ... و از سال سوم هفته ای 3 جلسه ... ولی وقتی نگاه می کنم می بینم هر چقدر جلساتم کمتر شده آرامشم کمتر شده ؟! چه اتفاقی افتاده ؟ مگه این جلسات چه می کنن ؟ اوایل خودم رو توجیه می کردم که هر چقدر که زمان جلو میره مشکلات و مسئولیت ها بیشتر میشه و همین باعث کمتر شدن آرامشم بوده ... ولی خوب می دونم حقیقت نداره !!! حضور در جلسات برای من ، یعنی تعهد ، یعنی مسئولیت پذیری ، یعنی روزانه 90 دقیقه مراقبه ، یعنی تمایل به بهبودی ، یعنی آموزش پذیری ، یعنی فروتنی ، یعنی پذیرش ... و وقتی با بهانه جلسات رو کم می کنم یعنی زندگیم رو از بهبودیم جدا می کنم ... ولی جلسات چه می کنه ؟! جلسات یه حلقه ی انرژی برای منه ، فرقی نمی کنه توی جلسه چه می گذره ... نیرویی برتر اونجا حضور داره که خودش رو به صورت انرژی مثبت و احساس خوب بسیار قوی نشون می ده ... وقتی در جلسه شرکت می کنم آرامشی تمام وجودم رو می گیره (مگر اونکه بیماریم اونقدر قوی باشه که تمام 90 دقیقه رو با من و بهبودیم در جنگ باشه و باعث کنترل و قضاوت و اشتغال فکریم بشه ) ...که این آرامش ساعتهای بعدش هم ادامه داره ... من عین باطری روزانه باید شارژ بشم ... بهبودی من یک روز یک روز ادامه پیدا می کنه ... پ . ن : تمرکز ندارم ... بیشتر نمی نویسم ! برام دعا کنید ...