عشق بلاعوض

یه زمانی ایدئولوژی زندگی من این بود : خودم خودم خودم خودم ! دیگران چه اهمیتی داشتن ؟! مگه کسی رو بخاطر گناه دیگری بازخواست می کردن ؟ مگه دیگران در سرنوشت و ابدیت من چه اهمیتی داشتن ؟! امروز درک جدیدی دارم ... اون موقع چیزی بنام "عشق" در زندگیم معنی نداشت ... امروز ولی می فهمم همه ی ما اومدیم تو این دنیا تا عاشق بشیم ... (عشق به یک شخص خاص رو نمی گم ) عاشق دنیا باشیم ... عاشق اطرافیانمون ... عشقی بلاعوض ... بی شرط ... عشق برای عشق ... امروز اصول برنامه ای که باهاش زندگی می کنم می گه " ما با در میان گذاشتن آنچه که داریم می توانیم آنرا حفظ کنیم " ... و امروز خوب اینو می فهمم .  امروز اگه کسی بد رفتاری ای می کنه ازش متنفر نمی شم ... فقط می دونم که بیچاره مشکلاتی داره که خدا رو شکر امروز من کمتر دارم  ...  امروز یادم نمی ره تو سخت ترین لحظه های زندگیم ، بودند کسانی که حضورشون ، لبخندشون ، دست گرمشون ، و حمایت هاشون منو به آرامش امروز رسوند ...  امروز همه چیز رو مثبت تر می بینم ... و بخاطرش خدا رو شاکرم ...