مظلوم نمایی و افسردگی

امروز داشتیم در مورد مشکل یه دوست صحبت می کردیم و من ناگهان دیدم منم عین حالات اون رو داشتم ... تا حالا تو این شرایط بودی - یا هستی- که دائما احساس بدبختی رو در خودت تقویت کنی ... اونقد حس مظلومیت و عملکرد مظلوم نمایی رو در وجودت تقویت کرده باشی که خودت هم باور کرده باشی که همه ی  دنیا به تو ظلم کرده و هیچکس نمی خواد کمکت کنه ... توی این حالت دائم منتظر این باشی که یکی از راه برسه و همه ی مشکلاتت رو حل کنه و تایید کنه که چقدر مورد ظلم واقع شده بودی و حقت این نبوده و  ...  در واقع این جور زندگی کردن و فکر کردن یه لایه ی محافظ در مقابل تغییر برامون ایجاد میکنه که باعث میشه تلاش نکنیم ، رفتارهای اشتباهمون رو توجیه می کنه و باعث میشه غیر از خودمون همه ی دنیا رو مقصر بدونیم ... اگه در چنین شرایط گرفتاری (و من زمانی بودم ) ... نگاهی به خودت وزندگیت بکن ... نگاهی واقع بینانه ... چند لحظه دست از مظلوم نمایی بردار ... توی این دنیا فقط یک نفر مسئول وضعیت زندگی توه ... خودت ... اگه پول نداری ... خوب براش تلاش نکردی ! اونایی که تلاش کردن ... بدست آوردن . (الان ذهنت شروع به مقایسه می کنه ! اونا بابای پولدار داشتن ، اونا پشتیبان داشتن ، اونا ... داشتن ) ... چرا خودت رو با میلیاردر هایی مقایسه نمی کنی که از هیچ شروع کردن و فقط همت داشتن ، انگیزه داشتن ، پشتکار داشتن ؟؟؟؟ اگه آرامش نداری ... خوب برای تلاش نکردی ! اونایی که تلاش کردن ... بدست آوردن ( الان ذهنت شروع می کنه به فرافکنی ... فلانی آرامش منو گرفت ، فلانی برای من انتخاب کرد ، شرایط برای من فلان کار رو کرد ... ) ... ولی نگاه کن به نقش خودت و انتخابای خودت ... تو چه انتخابهایی  کردی ... تو چه عملکردی داشتی ... تو چقدر تلاش کردی شرایط آرام بشه ... اما نا امید نباش ... من از این حالت دراومدم ... تو هم می تونی ... تنها لازمش اینه که شروع کنی ... عمل کنی ... هدف داشته باشی ... برنامه ریزی کنی ... دست از سر دنیا و مردمش بردار ! نقش خودت رو نگاه کن ... بفهم که هر کسی مسئول انتخابها ، رفتار و زندگی خودشه ...  این تویی که باید زندگی و لحظاتت رو بسازی ... کسی وظیفه نداره بهت کمک کنه ... ( و اگه درست عمل کنی قانون جهانه که کمک از راه برسه ... و معجزات اتفاق بیافتن ... ) ... شروع کن ...